Hamilelikte 36. Hafta

Bu hafta itibariyle doğumuma son 4 hafta kaldı, zamanın bu kadar hızlı geçtiğine gerçekten inanamıyorum. Kaan'a hamile olduğum o son zamanlarımı hatırlıyorum hep, aynı heyecanı aynı duyguları hissediyordum, bir yandan ona, oğluma kavuşmak için sabırsızlanırken, bir yandan biraz daha kalsın içimde ona hiç bu kadar yakın olamıycam bir daha diyordum. Yine aynı duyguları hissediyorum, hatta daha yoğun, daha karışık, biraz gözyaşı dolu, biraz tebessümlü...

Doktorum artık haftalık olarak görüşeceğimizi söyledi. Bu kontrollerde, benim tansiyon ve kilo ölçümüm yapılacak, bebeğin ultrasonografi kontrolüne ek olarak, bebeğin kalp atışlarının ölçümü de yapılacak.  

Normal doğum süremi tamamlamama son 4 hafta kala inanılmaz bir tempo içerisine girdim. Son haftalarımı biraz yatarak ve dinlenerek geçiririm diye düşünürken, günün 24 saati bana yetmez oldu, inanılmaz bir enerji ile doğum için bebeğim için hazırlıklar içerisindeyim, gerçi ne kadar hazırlık yapsam da hala hazırlıklarım bitmiyor, bitmiycek de sanırım :) Bir yandan yorulsam da bebeğim için yaptığım bu hazırlıklardan çok keyif aldığımı itiraf etmeliyim.

Bu hafta ailem ve dostlarımla hayatımın, hamileliğimin en güzel günlerinden birini daha geçirdim. Pozitif enerjileri ve birbirinden güzel dilekleri kendimi çok özel hissettiren, sıcacık içten sarılmaları ile beni yanlız bırakmayarak yanımda olan dostlarımla harika bir baby shower geçirdim. Doğum öncesi onlardan aldığım enerji ile kendimi daha da güçlü hissediyorum.

Doğuma son 4 hafta kala bebeğimse yeri daraldıkça dışarıya çıkmaya hazır gibi içimde inanılmaz hareketler yapıyor. Yeri iyice daraldığı için hareketleri oldukça sert, bazen canımı acıtmıyorda değil. Hareketleri dışarıdan çok rahat gözle görülebilir şekilde, hatta elimi koyduğumda avcumun içinde hareketlerini hissetmek gerçekten tarifsiz bir duygu. O kadar gözle görülür hareketler yapıyor ki eşim bazen bakamıyor bile, bunlar nasıl hareketler Pelin! , neler yapıyor??? diyor.

Son haftalara girererken geceleri artık uykum iyice bölünmeye başladı, rahat bir pozisyonda yatamama, bebeğin hareketlerinden uyanma, doğum kanalına inen bebeğin başının idrar torbasına baskı yapmaya başlamasıyla sık idrara çıkma şikayeti derken deliksiz gece uykularıyla vedalaştım. Doğum sonrası bebeğim için sık sık uyanmalara kendimi hazırlıyorum!  

Bir akşam da kasıklarımda inanılmaz bir sancı hissettim, yoksa??? dedim, birden yerimden fırladım, evin içinde dolaşmaya başladım, o kadar beklemediğim bir ağrıydı ki bu, birden kendim bile bunun nasıl bir sancı olduğunu tanımlayamadım. Benim o halimi gören eşim ayrı panik oldu. Sonra sakinleştim, önce kendimi dinleyerek ağrımı tanımlamaya çalıştım, ritmik, şiddeti giderek artan, sıklaşan ağrılar değildi, bu da gerçek doğum ağrıları olmadığını gösteriyordu. Yine de hemen telefona sarılarak doktorumu aradım, o da hemen benden ağrıyı tanımlamamı istedi. Ağrın düzenli, ritmik, şiddeti giderek artan ağrılar değilse sakin ol dedi, yine de kendimi iyi hissetmiyorsam hastaneye gelip bir NST çektirmemi istedi, NST testi ile rahim kasılmalarının şiddeti ve sıklığı saptanıyor böylece doğum eyleminin yaklaşıp yaklaşmadığı görülebiliyor. Doktorumla konuşurken biraz daha rahatlamıştım, ağrım regl ağrısı gibiydi aslında, şiddeti ne azalıyor ne de artıyordu, ritmik de değildi. Doktorum yorulmuş olabileceğimi de göz önünde bulundurarak, bol su içerek istirahat etmemi istedi, kendimi kötü hissedersem de NST çektirmek için hastaneye gidecektim. Telefonu kapatır kapatmaz bol su içip hemen hamile yastığıma sarılarak yatağıma uzandım, dinlendim, kısa bir süre sonra ağrım geçti ve kendimi daha iyi hissetmeye başladım. Her ne kadar tecrübeli olsam da, bu ilk doğumum olmasa da, en ufak bir ağrıda yine heyecanlanabileceğimi görmüş oldum.

Canım oğlum, seni sabırsızlıkla ve büyük bir heyecanla bekliyor olsak da sen normal doğum haftanda gel olur mu?

Seni çok seviyorum...