Uyku Eğitimi Vol. 2; Neden Uyku Eğitimine Başladık???

Bebekte bir düzen oluşturmak hayatı gerçekten kolaylaştırıyor çünkü bebek bir süre sonra bu düzene alışıyor ve kendini güvende hissediyor, bu yemek konusunda da uyku konusunda da diğer birçok konuda olduğu gibi geçerli.

Kaan ek gıdaya geçtiği günden itibaren bir yemek düzenimiz var bizim ve bu hiç değişmedi. Fakat bu düzeni, bu rutini, uyku konusunda bu güne kadar oluşturamadık malesef çünkü Kaan'ı 16 ay emzirdim ve emzirdiğim süre boyunca Kaan hep emerek memede uyuyakaldı. Doktorum her ne kadar memede uyumasına izin verme, alışmasın, biraz sersemleyince hemen yatağına yatır desede, ben yapamadım. Teorikte evet çok doğru olabilir, daha bebekken yatağında uykuya dalmaya alışmış olsa çok daha önce uyku eğitimimizi tamamlayabilirdik fakat Kaan sersemlediğinde memeden ayırdığım anda uyanıyor ve tekrar emmek istiyordu, bu sebeple ben bunu hiç uygulayamadım.

16 ay sonunda Kaan'ı memeden kestiğimde, uykuya geçiş nesnesi olarak anneyi seçti. Kokuma alışık olduğu için bana sarılarak uyumaya başladı. Ben de yeni memeyi kestiğimiz için bir de kendimden ayırıp bir travma daha yaratmak istemedim, memeden kesmek onun için zaten yeterince zordu. Bana sarılıp çok kısa süre içinde uyuyordu, ben de yatağına yatırıyordum. Bir süre sonra Kaan'a uyku eğitimi vermeye karar verdim, 3 gece bunu denedik iyi gidiyorduk ama Kaan 3. gecenin sonunda çok ağlayarak ve huzursuz bir şekilde uyandı, diş çıkardığını farkettim, 4 tane dişi birden aynı anda şişmişti, bu dönem uyku eğitimi için doğru zaman değildi, o yüzden uyku eğitimimizi ertelemişitim. Sonra yaz boyunca yazlıkta aynı odada bazen de aynı yatakta yattık, iyice bana ve kokuma alışmış olacak ki, bağımlılığımız gittikçe arttı çünkü geceleri uyanmaya başladı bunu İstanbul'a döndüğümüzde odaları ayırdığımızda anladım.

Yaz sonu eve döndüğümüzde aynı şekilde uyumaya devam ettik, ben kucağımda uyutuyor, yatağına koyup odasından çıkıyordum. Fakat sonra geceleri bir kez uyanmaya başladı. Uyandığında tekrar uykuya dalabilmek için beni istiyordu, çünkü sadece bu şekilde benim kokumla uyumayı biliyordu. Ben de o günlerde yeni hamile olduğumu öğrenmiştim ve hamileliğin ilk haftalarındaki halsizlik ve yorgunlukla Kaan'ı yatağından alıp tekrar uyutup yatağına yatıracak gücü kendimde bulamıyordum. Bu yüzden her uyandığında alıp yanıma, yatağımıza yatırdım, beraber uyumaya başladık ve böylece iyice bağlandık, bu bizim rutinimiz oldu.

Bir sonraki aşamada Kaan yanak tutmaya başladı, gece yanıma aldığımda bana dokunmak istediği için hemen elini yanağıma koyuyordu, sihir gibi, elini yanağıma koyar koymaz tekrar uyuyordu.

Bir süre sonra iyice bana yapışık uyumaya, kafamın üstünde, yastığımda yatmaya başladı, bir eli de yanağımda bu şekilde uyuyorduk, benim uykularım iyice zorlaşmaya başlamıştı. Bu uyuma şeklimize bir çözüm bulma zamanı gelmişti artık, hamileliğimin ilk 3 ayını geçmesini ve enerjimin yerine gelmesini bekledim ve kendimi bu sürece hazırladım, zor olacaktı ama bebek doğmadan ve hamileliğimde ben daha ağırlaşmadan bu konuyu çözmeye karar verdim.

Uyku eğitimine başlamadan 1 gece önce Kaan, gece yüksek sesle ağlamaya başladı, eşimle uykumuzdan fırladık, çünkü ses bize doğru yaklaşıyordu ve evet aralık olan kapımız açıldı ve Kaan karşımızda ağlayarak bize geliyordu!!!!!!

İkimizde şok olmuştuk! Kaan yatağından nasıl inmişti??? O koca yüksek trabzandan nasıl inebilirdi ki?? Hemen Kaan'ı aldık yanımıza ve biraz babasına biraz bana sarılıp hemen uyudu. Bizim ise uykularımız kaçmıştı, nasıl iner, nasıl atlar anlam veremedik.

Ertesi sabah uyandığımızda Kaan'ı odasına götürdüm, üstünü değiştirdim ve sordum;

Annecim dün gece sen yatağından nasıl indin? dedim.

Kaan: Uyandım, anneeeee, babaaaaaa dedim, sonra atladım yataktan, düştüm, dedi.

O an aklım çıkıcak sandım, bize seslenmiş ve duymamışız aslında her gece yaşadığımız birşey, nasıl derin uyuduysak duymadık demekki ya da yüksek sesle seslenmedi Kaan bilmiyorum. Bizden ses çıkmayınca, onun yanına gitmeyince o inmiş yatağından, daha doğrusu atlamış, gelmiş yanımıza! Hala düşündükçe ürperiyorum.

Bunu nasıl yaptığını öğrenmem gerekiyordu.

Odasındayken, Anlatır mısın bana annecim, dedim. Nasıl atladın yataktan?

Buradan atladım, dedi göstererek. Buradan atladım, pat diye düştüm, dedi.

Böyle tam anlamayacaktım, bunu tam anlamıyıla öğrenmem ve önlem almam gerekiyordu, Kaan'ı aldım ve yatağına koydum nasıl yaptın annecim, nasıl indin tekrar yaparmısın? dedim.

Kaan yastığına bastı, yatağın kenarlarına tutunarak tek tek bacaklarını trabzandan attı ve trabzana oturdu, o vaziyette yatağının baş ucundaki dolaba ellerini dayadı ve ellerinden güç alarak kendini trabzandan aşağıya bıraktı, ellerinin dolaba sürtünmesinden yararlanarak yavaşça yere indi. Ve bunu o kadar profesyonelce yaptı ki, ben gece uyku sersemi bi halde bunu nasıl düşündüğüne ve ne kadar uğraşarak bunu başardığına hala inanamıyorum.

Resmen korkmuştum, trabzandan ayaklarını geçirdiğini ve sonrasında kendini attığını tahmin etmiştim ama dolaptan destek alarak yere ineceği aklıma bile gelmemişti. Tekrar şok oldum, hemen onu karşıma alıp sakin bir ses tonuyla konuştum, ne kadar tehlikeli birşey yaptığını, daha kötü düşebileceğini, yaralanabilceğini ve kafasının, kolunun bacağının çok acıyabileceğini anlattım. Bir daha yapmamasını ve biz gelinceye kadar yatakta beklemesini tembihledim ve işte o gün, bu gece uyku eğitimine başlıyoruz!!!! dedim.