Hamilelikte 26. Hafta

26. haftamın başlarında karnım iyice gerilmeye başladı diyebilirim, o inanılmaz şişkinlik ve gerginlik hissi nefes alışlarımı da yavaş yavaş zorlaştırıyor. Kaan da bu haftalarda karnım kesinlikle bu kadar gergin değildi ve bu kadar zorlanmıyordum, o yüzden biraz şaşırıyorum açıkcası. Bu bebek Kaan'dan daha iri mi olucak yoksa ikinci hamileliğin belirtilerimi bilmiyorum ama daha önümde 14 hafta varken birkaç hafta sonra nasıl olucam diye düşünmeden edemiyorum ve kesinlikle çoğul gebelik yaşayan anne adaylarına birkez daha saygı duyuyorum!

Artık daha çabuk yorulmaya başladım, her sabah bu güne çok enerjik başlıyorum, akşama kadar oo ne işler hallederim diyorum ve akşam saatlerinde yorgunluktan koltukta bayılıyorum. Kaan'ın uyku saatine kadar zor dayanıyorum, çoğu zaman son enerjimi de Kaan'ı uyutmak için harcıyorum aslında.  Bazen Kaan'ı yatağına yatırıp koltuğunda uyumasını beklerken ben de orada uyuyakalıyorum, benden belli bir süre haber alamayan sevgili kocam yine Kaan'ın odasında uyuyakaldı kesin diyerek beni uyandırmaya geliyor. Bazı gecelerde yatarken bacaklarımda kasılmalar oluyor, Kaan'a hamileliğimde son haftalarda bu kasılmaları çok yaşar hatta uykumdan uyanırdım, bunun içinde magnezyum takviyesine başladım.

Büyüyen rahmim, değişen hormonlarım ve belimi yanlış kullanmam ile her geçen gün bel ağrılarım da artmaya başladı. Özellikle uzun süre ayakta kaldığım, çok dik durmadan belime olması gerekenden fazla yük bindirdiğim ve Kaan'ı biraz fazla kucağımda taşıdığım zamanlarda belimde daha çok ağrı hissediyorum. Bel ağrılarıma önlem almak için her fırsatta! uzanıyor, otururken belimin arkasına mutlaka yastık koyuyorum. Uzun süre ayakta kalmamak ise evde geçirilen ilk hamileliklerde mümkün olabilir, ama evde başka çocuk varken pek mümkün olmuyor, tüm gün okula koş, aktivitelere katıl, evde oyna, indir kaldır, yemek hazırla yedir, uyut derken pek dinlenmeye vakit olmuyor. Hatta Kaan bazen sırtıma binip dolaşmak bile istiyor! Geceleri uyurken ise o kocaman hamile yastığım kesinlikle vazgeçilmezim, ona sarılıp sarmalanıp yatıyorum :) beni çok rahatlatıyor.

Bu hafta duygusal olarak çok inişlerin çıkışların da olduğu bir hafta oldu benim için, bazen hormonlarım beni ele geçiriyor! Annelik ne farklı bir duyguymuş, bazen kaygılar endişeler içinde boğulurken, bazen mutluluktan içim içime sığmıyor, kanatlanıp uçacak gibi hissediyorum. Bu duygusal gelgitler de hamileliğin bir parçası, bu hislerimde yanlız değilim değil mi?